برگــــ هــــای پـــــاییـــزی
ســـــرشار از شــــــــعور ِ درخت اند
و خاطـــــرات ِ ســــــه فصل را بر دوش می کــــــشند
آرامــــــــــ قدم بگذار ….
بر چهره ی تکیده ی آن ها
این برگــــــــها حُرمت دارند..
درد ِ پاییز ،درد ِ ” دانـســــــتن ” است
درد نبودن "پدر"
باز هوای دیده ام ابریست..
باز روز رفتنت نزدیک است..
من هرگز ندیدم روی ماهت را..
چقدر دوست دارم شنیدن خاطراتت را..
میبوسم عکسهای پراز نگاه مهربانت را..
پنهان میکنم از همه چهره پریشانم را..
پدرم...
برچسب : نویسنده : manoujanjavan بازدید : 112