دلتنگ صدایت هستم

صدای شر شر آب ناودانی ک کاه گل خانه را با خود میبرد

همچون صدای دلتنگی قلبی ک با گذشت زمان عمرم را با خود میبرد

نه تو ماندی و ن آن دل خوشحال

حال منم و تنهایی بی صدا

سکوت در خلوت خاطره های سرد

می‌شود برگشت به نا کجا آباد

می‌شود بپرسم خوبی عزیز دلم! 

ن دیگر دلی نمانده

خلوتی ک برای دل خودم هم خلوت نیست

سکوتی ک در آن صدای جغد شوم تو را صدا زد

و در تاریکی و سکوت محو شدی

کجایی؟ 

در کدامین شهر

دلم در این خرابه جا مانده! 

تو در کدامین بهشت بسر میبری!؟ 

. .... ...... ...... ...... ........... ........